TAPAT ANG DIYOS MAGPAKAILANMAN
Teksto: Psalm 119:90 (KJV)
“Thy faithfulness is unto all generations: thou hast established the earth, and it abideth.”
Pambungad sa Aklat ng Mga Awit (Psalms)
Ang Aklat ng Mga Awit ay kilala bilang “hymn book” ng Israel at itinuturing ng maraming mananampalataya bilang pinakatapat at pinakamatapat na pagsasalarawan ng puso ng tao tungo sa Diyos. Ito ay koleksyon ng 150 tula, panalangin, awit ng papuri, at daing ng kaluluwa — isinulat sa loob ng ilang daang taon ng iba't ibang mga may-akda, ngunit pangunahing iniugnay kay Haring David, na tinawag sa Kasulatan bilang “a man after God’s own heart” (1 Samuel 13:14).
Ang mga Awit ay may iba’t ibang layunin:
Ang ilan ay panaghoy sa oras ng kapighatian
Ang iba ay pagpupuri sa tagumpay at kabutihan ng Diyos
Mayroon ding mga awit na nagtuturo, nananawagan ng hustisya, o nagbibigay ng patnubay sa moralidad
Ang Psalm 119 — kung saan natin kinuha ang ating teksto — ay pinakamahabang kabanata sa buong Biblia. Ito ay isang napakaespesyal na awit:
Ito’y binubuo ng 176 na talata
Nahahati sa 22 bahagi, ayon sa 22 letra ng alpabetong Hebreo
Bawat bahagi ay may walong talata na nagsisimula sa iisang Hebreong titik
Ang buong awit ay nakatuon sa Salita ng Diyos — ang Kanyang batas, utos, testimonya, at katuwiran
Halos bawat talata ay tumutukoy sa Kautusan ng Panginoon
Ang Psalm 119:90 ay matatagpuan sa kalagitnaan ng awit, at pinapahayag ang katapatan ng Diyos sa lahat ng henerasyon. Sa gitna ng kabagabagan, kawalang-katiyakan, at pagkukulang ng tao — ang sumulat ng awit ay kumakapit sa isang bagay na hindi nagbabago: “Thy faithfulness is unto all generations.”
Sa ating kapanahunan, ang Psalm 119 ay paalala na habang ang mundo ay nagbabago, ang Diyos ay hindi. Ang Kanyang katapatan ay di-natitinag, at ang Kanyang Salita ay nananatili magpakailanman.
Panimula:
Kung may isa pong katangian ng Diyos na sumasaklaw sa lahat ng Kanyang mga katangian, ito ay ang Kanyang katapatan. Sa ating mundo ngayon na punong-puno ng pagkabigo, kasinungalingan, at pagkukulang — ang salitang "tapat" ay tila isa nang bihirang kayamanan.
Ngunit sa Diyos, ang katapatan ay hindi exception — ito ang Kanyang kalikasan. Ang Kanyang pagiging tapat ay hindi lamang isang aspeto ng Kanyang pagkatao, ito ay isinusuot Niya sa bawat salita, kilos, at layunin.
Ayon kay A.W. Tozer:
> “All of God’s acts are consistent with all of His attributes… He is at once faithful and immutable.”
Ang Diyos ay hindi tulad ng tao na pabago-bago. Kapag Siya'y nangako, tinutupad Niya. Kapag Siya'y nagtakda ng layunin, ginaganap Niya. At kapag sinabi Niya na mahal Niya tayo, hindi Niya ito binabawi.
Ngayong gabi, atin pong pag-aaralan ang walang hanggang katapatan ng Diyos, at paano ito ibinubunyag ng Diyos sa pamamagitan ng Kanyang:
1. Nilikhang sanlibutan
2. Banal na Kasulatan
3. Banal na karakter
4. Anak na si Cristo
5. Pakikitungo sa atin, lalo na sa oras ng kahinaan, tukso, pagkakasala, at kabiguan
I. Ang Katapatan ng Diyos ay Naipapakita sa Kanyang Paglikha
Psalm 119:90 (KJV): “Thy faithfulness is unto all generations: thou hast established the earth, and it abideth.”
Kapag tumingin tayo sa mundo — sa pag-ikot ng araw, sa pagsikat ng buwan, sa pag-ulan at pag-ani — nakikita natin ang isang hindi natitinag na kaayusan. At saan nagmula ang kaayusang ito? Sa Diyos na matapat. Siya ang nagtatag ng mundo, at dahil Siya ay matapat, ang mundo ay nananatili.
Genesis 8:22 (KJV):
“While the earth remaineth, seedtime and harvest, and cold and heat, and summer and winter, and day and night shall not cease.”
Ang kalikasan ay nagpapakita ng isang mapagkakatiwalaang Maylalang. Kapag tayo'y nabigo sa tao, minsan ang tanong natin ay, “May mapagkakatiwalaan pa ba?” Ang sagot ay: Oo — ang Diyos.
Kapag tayo’y napapalibutan ng pagkasira ng lipunan, peke sa politika, o kahinaan sa simbahan — ang tapat na Diyos ay nananatiling matibay. Ang Kanyang nilikha ay patuloy na umaayon sa Kanyang salita. Ang mundong ito ay isang billboard ng katapatan ng Diyos.
Romans 1:20 (KJV):
“For the invisible things of him from the creation of the world are clearly seen…”
Ang Diyos ay hindi lang makikita sa pulpito. Siya ay makikita sa ulap, sa araw, sa ulan, sa tagsibol, sa tag-init — araw-araw na paalala: "Ako'y narito at Ako'y tapat."
Ngunit kung minsan, dahil sa kasalukuyang kaguluhan ng mundo—giyera, kalamidad, kasamaan—may mga tumatanong: “Nasaan ang katapatan ng Diyos kung ang sanlibutan ay tila magulo?” Ngunit ang tanong ay hindi dapat nakaayon sa ating pananaw, kundi sa pananaw ng Diyos. Ang katapatan Niya ay hindi nasusukat sa kaginhawahan, kundi sa Kanyang konsistensiyang tuparin ang Kanyang layunin sa lahat ng panahon. Ang ulan ay maaaring sirain ang ani ng isang tao, ngunit ito rin ang nagbibigay-buhay sa susunod na ani. Sa likod ng lahat ng bagay, may tiyak at banal na layunin ang Diyos na ating hindi agad nakikita.
Ang konsistensiya ng kalikasan ay paalala sa atin na ang Diyos ay Diyos ng kaayusan, hindi ng kalituhan (1 Corinthians 14:33). Walang araw na lumilipas na hindi tumutunog ang kampana ng Kanyang katapatan—sa pagsikat ng araw, sa pag-ikot ng mundo, sa galaw ng ulap, at sa ihip ng hangin. Habang ang siyensya ay pilit na binibigyang paliwanag ang mga batas ng kalikasan, tayo bilang mga anak ng Diyos ay nagpupuri sa Kanya bilang lumikha at tagapangalaga ng mga batas na iyon.
Higit pa roon, ang katapatan ng Diyos sa Kanyang nilikha ay paanyaya sa atin na maging tapat din sa ating pananagutan bilang katiwala ng Kanyang mundo. Kung Siya ay tapat sa pagpapanatili ng kalikasan, tayo rin ay dapat maging tapat sa pag-iingat sa Kanyang mga nilikha. Sa gitna ng krisis sa kalikasan at pagbabago ng klima, ang simbahan ay tinatawag na sumunod sa halimbawa ng Lumikha: ang maging tagapangalaga, hindi tagawasak.
Kung hindi natin pinapansin ang paalala ng kalikasan, tila tinatanggihan natin ang araw-araw na patotoo ng Diyos. Sinasabi ng kalikasan: “Tapat ang Diyos, ako’y nagpapatuloy.” At bilang mga nilikha rin Niya, dapat nating itanong: “Ako ba ay nagpapatuloy din sa katapatan ko sa Kanya?”
Kaya't tuwing tayo'y lalabas ng bahay, titingin sa langit, makikita ang araw, ang ulap, ang hangin — huwag lang natin silang tingnan bilang likas na bagay, kundi mga tanda ng Kanyang hindi nagmamaliw na katapatan. Sa tuwing tayo'y humihinga, nagpapahinga, nagtatrabaho — lahat ng ito ay bunga ng Kanyang kabutihan na umaabot sa lahat ng salinlahi.
II. Ang Katapatan ng Diyos ay Nakikita sa Kanyang Salita
Isaiah 55:11 (KJV):
“So shall my word be that goeth forth out of my mouth: it shall not return unto me void…”
Ang Biblia ay hindi isang koleksyon lamang ng magagandang kwento. Ito ay salamin ng katapatan ng Diyos. Lahat ng Kanyang pangako — mula Genesis hanggang Revelation — ay tinutupad Niya. Wala Siyang binitiwang salita na binawi Niya.
Isipin ninyo: mula pa kay Abraham, hanggang kay David, hanggang kay Mary — lahat ng propesiya ay naisakatuparan. Bakit? Dahil tapat ang Diyos sa Kanyang salita.
2 Corinthians 1:20 (KJV):
“For all the promises of God in him are yea, and in him Amen…”
Kung sinasabi ng Diyos na Siya'y sumasaiyo, maniwala ka: Siya'y naroroon. Kung sinabi Niya na patawarin ka Niya, panindigan mo iyon: pinatawad ka na. Ang Salita ng Diyos ay hindi base sa ating pakiramdam, kundi sa Kanyang katapatan.
Kaya’t kapatid, kung ikaw man ay nasa gitna ng pagsubok, huwag mong husgahan ang Diyos base sa kasalukuyang nararamdaman mo — balikan mo ang sinabi Niya. Dahil kung Siya'y nangako, Siya'y tutupad.
Ang Salita ng Diyos ay hindi lamang isang koleksyon ng mga turo at kautusan. Ito ay isang buhay na patotoo ng Kanyang katapatan. Sa bawat pangako ng Diyos, may kasamang katiyakan. Hindi tulad ng mga tao na madaling magbago ng isipan, ang Diyos ay hindi kailanman nagbabago ng Kanyang Salita. Sa bawat panahon, ang Kanyang mga pangako ay natutupad. Hindi ito napapako, hindi napuputol, kundi patuloy na umiiral. Kaya’t ang bawat pag-aaral ng Salita ng Diyos ay nagsisilbing patunay na tapat ang Diyos at Siya'y laging tapat sa Kanyang mga pangako.
May mga pagkakataong hindi natin agad naiintindihan kung paano ang isang pangako ng Diyos ay mangyayari. May mga pagkakataong parang wala itong epekto sa ating kasalukuyang kalagayan, ngunit sa kabila ng lahat ng iyon, hindi nagbabago ang Diyos at ang Kanyang Salita. Kung Siya'y nangako, tiyak na matutupad ito sa tamang panahon at sa Kanyang paraan. Ang mga pangako ng Diyos ay hindi nakabase sa ating timing, kundi sa Kanyang perpektong plano. Ang Kanyang Salita ay hindi basta lumipas; ito'y nagbibigay ng buhay, umaabot sa ating kasalukuyan at hinaharap, at walang hanggang epekto sa ating buhay.
Sa mga propesiya ng Biblia, makikita natin ang katapatan ng Diyos sa pagtupad ng Kanyang Salita. Mula sa mga propesiya ng Mesiyas sa Lumang Tipan hanggang sa katuparan ng mga iyon sa buhay ni Jesus, ang buong kasaysayan ng kaligtasan ay patuloy na nagpapatibay ng katapatan ng Diyos. Sa tuwing tinutukoy natin ang mga pangako ng Diyos na matutulungan tayo at bibigyan ng kagalakan, ito’y isang paalala ng kanyang katapatan sa nakaraan at ng Kanyang kakayahan na ituloy ito sa ating hinaharap.
Isaiah 55:11 (KJV): “So shall my word be that goeth forth out of my mouth: it shall not return unto me void, but it shall accomplish that which I please, and it shall prosper in the thing whereto I sent it.”
Ang bawat pangako ng Diyos ay magbubunga, ito’y magbabalik sa Kanya na may katuparan. Ang Diyos na nagsalita ay ang Diyos na kumikilos. Kaya't ang bawat pag-asa natin sa Salita ng Diyos ay hindi nawawala, kundi nananatili sa atin hanggang sa tunay na maganap ang mga pangako Niya sa ating buhay.
Ang Salita ng Diyos ay higit pa sa mga aral ng moralidad; ito ay ang batayan ng ating pananampalataya. Sa bawat talata ng Biblia, makikita natin ang pagmumuni-muni ng Diyos sa ating buhay, kung paanong ang bawat salita ay nagpapakita ng Kanyang katapatan. Ang katapatan ng Diyos ay hindi natitinag sa ating pagkatalo o pagkabigo. Hindi ito naapektohan ng ating hindi pagkakasunod sa Kanyang kalooban. Sa halip, ito’y isang paalala na ang Salita ng Diyos ay palaging maghahatid ng katotohanan at kaligtasan.
III. Ang Katapatan ng Diyos ay Makikita sa Kanyang Karakter
Numbers 23:19 (KJV):
“God is not a man, that he should lie…”
Hindi kailanman nagsinungaling ang Diyos. Hindi Siya nagpapalit ng isip gaya ng tao.
Sa mga lider ng lipunan — isang salita ngayon, kabaligtaran bukas. Pero sa Diyos — consistent Siya.
Malachi 3:6 (KJV):
“For I am the Lord, I change not…”
Ang bawat desisyon ng Diyos ay naka-angkla sa Kanyang pagiging tapat. Hindi Siya nakabase sa damdamin, sitwasyon, o panahon. Siya ay Diyos ngayon, bukas, at magpakailanman. Kaya’t sa ating paglilingkod, pagdarasal, at pagdedesisyon — piliin nating sumandal sa Diyos na hindi nagbabago.
Minsan nagdududa tayo: “Lord, nandoon Ka pa ba?” Ang sagot ay laging, “Anak, Ako’y naririto pa rin — tapat, hindi lumilisan.”
Kapag pinag-uusapan natin ang karakter ng Diyos, hindi natin ito puwedeng paghiwa-hiwalayin na parang checklist ng mga magagandang ugali. Ang lahat ng Kanyang katangian — kabanalan, pag-ibig, katarungan, awa, at kapangyarihan — ay pinagbubuklod ng Kanyang katapatan. Ang katapatan ng Diyos ang dahilan kung bakit maaasahan nating ang Kanyang pag-ibig ay totoo, ang Kanyang awa ay totoo, at ang Kanyang katarungan ay hindi nagkakamali. Sa madaling salita, ang Kanyang pagiging tapat ang nagsisiguro na ang lahat ng Kanyang katangian ay gumagana nang perpekto, nang hindi kailanman salungat sa isa’t isa.
Ang Diyos ay hindi tulad ng tao na kayang mangako sa salita ngunit hindi kayang tuparin sa gawa. Ang sinasabi Niya ay eksaktong sinasapamuhay Niya. Hindi Siya nagsasabi ng isang bagay at gumagawa ng iba. Sa panahon ngayon na ang tiwala ay parang laging nasusubok — sa liderato, sa lipunan, at minsan pati sa iglesia — ang Diyos lamang ang may karakter na tunay at walang bahid ng pagkukunwari. Kaya't kapag sinabi ng Diyos na hindi Niya tayo iiwan o pababayaan, maaari nating panghawakan iyon nang may buong kumpiyansa.
Ang katapatan ng Diyos ay hindi nakadepende sa ating kabutihan. Kahit tayo ay magkulang, Siya ay nananatiling tapat. Hindi ito lisensiya para abusuhin ang biyaya ng Diyos, kundi paanyaya upang higit pa tayong magtiwala at magpakumbaba sa Kanya. Hindi tayo sinusuklian ng Diyos ayon sa ating kabiguan, kundi ayon sa Kanyang walang hanggang tapat na karakter. Kaya sa halip na magtago kapag tayo’y nagkasala, mas dapat tayong lumapit — sapagkat ang Kanyang katapatan ay hindi nagbabago batay sa ating performance.
Ang katapatan ng Diyos ay nagbibigay din sa atin ng katatagan sa gitna ng krisis. Kapag tayo’y napapaligiran ng kawalang-katiyakan, ang Kanyang karakter ang ating sandigan. Maaari tayong bumagsak, pero hindi Niya tayo pababayaan. Maaaring magbago ang ating damdamin, kalagayan, at kapaligiran — pero hinding-hindi magbabago ang pagkatao ng Diyos. Siya pa rin ang Diyos ng langit na tapat sa tipan kay Abraham, at Siya pa rin ang tapat sa’yo ngayon.
Kaya, Pastor, kapag ikaw ay napapagod, panghawakan mo ang katapatan ng Diyos. Kapag may problemang tila walang sagot, kumapit ka sa Kanyang karakter. Ang ating Diyos ay hindi tulad ng tao — Siya ay Diyos na tapat at totoo. Ang pag-asa ng isang Kristiyano ay hindi nakatali sa kanyang kakayahan kundi sa karakter ng Diyos na hindi marunong magbago. Kaya’t huwag tayong manahan sa takot o alinlangan. Manangan tayo sa ugat ng lahat ng katotohanan — ang Diyos ay tapat, noon, ngayon, at magpakailanman.
IV. Ang Katapatan ng Diyos ay Inihayag sa Pamamagitan ng Kanyang Anak
Revelation 19:11 (KJV):
“…and he that sat upon him was called Faithful and True…”
Sa lahat ng maaring pangalan na piliin ni Jesus sa Kanyang muling pagdating, ang Kanyang piniling ipakilala ay Faithful and True. Ang Kanyang katauhan mismo ang ebidensiya ng katapatan ng Ama.
Si Jesus ang “Salita na nagkatawang-tao” — ang Katuparan ng bawat tipan, propesiya, at pangako ng Diyos. Sa Kanyang buhay, kamatayan, at muling pagkabuhay, nakita natin ang pinakatuktok na pagpapakita ng katapatan ng Diyos.
John 1:14 (KJV):
“And the Word was made flesh, and dwelt among us…”
Hindi lang Niya sinabi na mahal Niya tayo — pinatunayan Niya ito sa Krus.
Hindi lang Niya sinabing hindi Niya tayo iiwan — nakasama natin Siya sa laman.
At sa Kanyang muling pagbabalik, ibabalik Niya tayo sa tahanang walang hanggan.
Isa sa pinakamatibay na ebidensiya ng katapatan ng Diyos ay si Jesucristo mismo. Sa Kanyang katauhan, ang Diyos ay hindi na lang basta isang pangako — ang Diyos ay naging laman. At sa Kanyang buong buhay dito sa lupa, ipinakita Niya sa atin kung ano ang hitsura ng isang Diyos na tapat sa Kanyang misyon, sa Kanyang Ama, at sa atin. Sa pagsilang ni Cristo, nakitang literal ang katuparan ng napakaraming propesiya. Sa Kanyang paglilingkod, nakita ang katapatan sa pag-ibig. Sa Kanyang kamatayan, nakita ang katapatan sa hustisya. At sa Kanyang pagkabuhay, nakita ang katapatan sa tagumpay.
John 1:14 (KJV):
“And the Word was made flesh, and dwelt among us...”
Hindi Niya kailangang bumaba mula sa langit, pero dahil sa Kanyang katapatan sa plano ng kaligtasan, ginawa Niya ito. Sa bawat araw ng Kanyang ministeryo, hindi Siya lumihis mula sa kalooban ng Ama. Kahit noong Siya'y dinudusta, tinanggihan, at ipapako na sa krus — nanatili Siyang tapat. At sa Kanyang huling hininga, hindi Niya sinabing “Tapos na ako,” kundi “It is finished.” Natapos Niya ang misyon. Tinupad Niya ang pangako.
Kapag sinabi sa atin ng Diyos na tayo'y mahal Niya, hindi lang ito salita. Ang krus ay ang sukdulang katibayan ng Kanyang katapatan. Hindi tayo iniligtas ni Cristo dahil karapat-dapat tayo, kundi dahil tapat Siya sa tipan ng kaligtasan. Sa gitna ng ating kasalanan at rebelyon, pinili pa rin Niya tayong ibigin. Romans 5:8 (KJV): “But God commendeth his love toward us, in that, while we were yet sinners, Christ died for us.”
At kung paano Siya naging tapat noon, Siya’y tapat din ngayon. Hebrews 13:8 (KJV): “Jesus Christ the same yesterday, and to day, and for ever.” Hindi nagbabago ang ating Tagapagligtas. Siya ang Faithful and True sa Kanyang pagdating (Revelation 19:11), at Siya rin ang Faithful and True na kasama natin sa ating bawat araw. Ang Kanyang pagkakakilanlan ay hindi nakabase sa opinion ng tao kundi sa katotohanang Siya ang Anak ng Diyos — tapat sa lahat ng bagay, sa lahat ng panahon.
Kaya’t kung may bahagi sa ating puso na nagdududa pa, lumingon tayo kay Cristo. Kung gusto mong makita kung anong hitsura ng katapatan, tumingin sa krus. Kung gusto mong maranasan ang buhay na binabantayan ng tapat na pag-ibig, lumapit sa Panginoong Jesus. Siya ang larawan ng katapatan ng Diyos sa laman. At kapag nakita mo Siya, hindi ka na maghahanap ng iba pa. Dahil sa Kanya, ang Diyos ay tunay na “Faithful and True.”
V. Ang Katapatan ng Diyos ay Personal: Sa Ating Buhay Araw-Araw
1 Corinthians 10:13 (KJV):
“…but God is faithful, who will not suffer you to be tempted above that ye are able…”
1 John 1:9 (KJV):
“If we confess our sins, he is faithful and just to forgive us our sins…”
2 Timothy 2:13 (KJV):
“If we believe not, yet he abideth faithful: he cannot deny himself.”
Kung titingnan natin ang ating sarili — mahina, nagkakasala, madalas bumabagsak — iniisip natin, “Paano kaya ako mamahalin ng Diyos?” Pero ang sagot ay hindi sa ating galing, kundi sa Kanyang katapatan.
Kapag tayo’y mahina — Siya ang ating lakas.
Kapag tayo’y tinutukso — Siya ang ating tagapagligtas.
Kapag tayo’y nagkasala — Siya ang ating tagapagpatawad.
Kapag tayo’y bigo — Siya ang hindi nagkukulang kailanman.
Tunay nga na hindi nagtatapos ang biyaya ng Diyos sa ating kabiguan. Ang kabiguan natin ay hindi katapusan ng katapatan ng Diyos.
Ang isang bagay na talaga pong nakaaantig sa puso ay ito: ang katapatan ng Diyos ay hindi lang doktrina — ito ay personal. Hindi lamang ito totoo sa kasaysayan, o sa mga dakilang bayani ng pananampalataya, kundi sa bawat araw ng ating buhay. Kapag tayo'y humihinga, gumigising, at umaasa — ginagawa natin iyon hindi dahil sa ating sariling lakas, kundi dahil ang Diyos ay tapat sa atin. Sa gitna ng ating kahinaan, tukso, kasalanan, at kabiguan — nananatili Siyang malapit, hindi bilang isang mapanuring hukom kundi bilang isang mahabaging Ama.
Sa tuwing tayo’y napapahamak sa ating mga desisyon, o nalalapit sa pagkakasala, ang Diyos ay hindi nagkukulang ng paalala, tulong, at biyaya. Maaaring hindi natin agad nakikita, pero kung titingnan natin sa pananampalataya, makikita nating nandoon ang Kanyang kamay — tahimik, matatag, at maaasahan. Siya ang Diyos na hindi napapagod na bumangon kasama natin araw-araw upang muling itayo ang ating buhay. Kaya nga't sinabi ni Jeremiah:
“Great is thy faithfulness.” – Lamentations 3:23 (KJV)
Kapag tayo ay napapagod, ang kanyang katapatan ay nagpapalakas.
Kapag tayo ay natutukso, ang kanyang katapatan ay nagbibigay ng daan upang makatakas.
Kapag tayo ay nagkasala, ang kanyang katapatan ay nagbibigay ng kapatawaran.
Kapag tayo ay nabigo, ang kanyang katapatan ay nag-aangat sa atin.
Tunay nga, sa bawat bahagi ng ating buhay, ang Diyos ay hindi nawawala.
Ang personal na katapatan ng Diyos ay nararamdaman din sa pamamagitan ng mga tao sa ating paligid — sa mga mananampalatayang tapat na nananalangin para sa atin, sa mga pastor na di sumusuko sa paglilingkod, at sa mga simpleng patotoo ng mga kapatid na nagsasabing, “Hindi ko kinaya ang linggong ito, pero ang Diyos ay hindi ako pinabayaan.” Ang mga testimonya ng iba ay salamin ng katapatan ng Diyos sa personal na antas. Kaya’t mahalaga rin na tayo mismo ay maging patotoo ng Kanyang katapatan sa ating kapwa.
At kung tayo man ay dumaraan sa mga panahon ng pananahimik ng Diyos, huwag natin itong ipakahulugan bilang pagtalikod. Ang katapatan Niya ay hindi laging nararamdaman — pero ito'y laging naroroon. Ang pananampalataya natin ay hindi kailanman sa ating emosyon, kundi sa Salita Niya na kailanma’y hindi nagkulang. Siya na nangakong hindi tayo iiwan ni pababayaan ay tapat — kahit sa mga sandaling tayo mismo ang lumayo.
Pangwakas: Paano Ako Tumutugon sa Kanyang Katapatan?
Kung ang Diyos ay tapat sa lahat ng panahon, ang tanong ay: Paano tayo tutugon?
1. Iwan ang nakaraan sa paanan ng Diyos
“Brethren, I count not myself to have apprehended: but… forgetting those things which are behind…” – Philippians 3:13 (KJV)
2. Dalhin ang kasalukuyang suliranin sa Kanyang paanan
“Casting all your care upon him; for he careth for you.” – 1 Peter 5:7 (KJV)
3. Itaya ang pag-asa sa Kanyang pangako
“Great is thy faithfulness.” – Lamentations 3:23 (KJV)
4. Ibahagi ang Kanyang katapatan sa iba
“I will make known thy faithfulness to all generations.” – Psalm 89:1 (KJV)
Panalangin:
O Diyos na Tapat, kami’y humahanga sa Iyong di-nagbabagong pagkatao.
Patawarin Mo po kami sa mga panahong kami’y nagduda at hindi sumampalataya.
Ipaalala Mo sa amin na Ikaw ay matibay, totoo, at mapagkakatiwalaan.
Itanim Mo sa aming puso ang tiwala na sa bawat kahinaan, Ikaw ay sapat.
At turuan Mo po kami na ipahayag sa iba ang Iyong katapatan — araw-araw.
Sa pangalan ni Jesus, Amen.
